Een lockdown heeft een fascinerend effect op muzikanten. Omdat ze niet kunnen touren hebben ze ineens veel tijd over. Sommige gebruiken die tijd om via streaming contact te leggen met hun fans en zo toch nog een soort van concerten te kunnen geven. Andere besluiten die tijd te gebruiken om muziek te schrijven. Her en der zijn al wat Lockdown en quarantaine albums/ep’s uitgebracht. Zo ook deze Lockdown Spaces van Mariusz Duda.
Het eerst dat opvalt is dat dit werk onder zijn eigen naam is uitgebracht en niet onder Lunatic Soul. Begrijpelijk aangezien Lunatic Soul zich veel meer richt op de relatie van leven en dood. Daarnaast is Mariusz dit jaar ook begonnen om onder zijn eigen naam muziek (tot dusver een enkele single) uit te brengen. Muziek die vooral wat rustiger en minder prog zijn dan de rest van zijn muziek. En dankzij de lockdown is daar nu ook al het eerste album. Hoewel dat niet gepland was en ook in gigantisch contrast staat met de rest van de muziek.
Het tweede dat opvalt is de muzikale stijl. Deze doet wat denken aan de eerste twee Lunatic Soul albums. Maar is duidelijk een stuk kaler en killer. De stijl is veel meer electronic en ambient dan Lunatic Soul. Er is ook geen zang, wel zijn er enkele mijmeringen te horen die vooral aangeven wat voor effect een lockdown heeft op de mentale staat.
In elk opzicht is de plaat geïnspireerd door de huidige gebeurtenissen. De kale geluiden geven het idee dat de muren steeds dichter bij komen. En om verloren in gedachten en ideeën te zijn. De titels van de nummers geven dat ook mooi aan met onder andere Isolated, Bricks, Waiting, Thought Invaders en Silent Hall, is alles duidelijk geïnspireerd.
Hoe beluister je zo’n album als dit nou het best. Eigenlijk heel simpel, namelijk alleen en in de donkere late uurtjes. Eventueel met wat kaarslicht en een goeie wijn/bier/whisky erbij.
Lockdown Spaces is misschien geen meesterwerk dat intrigerende teksten toedient die tot nadenken zet. Of diepe analyses nodig heeft om echt te doorgronden. Het albums is erg oppervlakkig. Wat je hoort is ook alles wat er is. Het is echter bovenal een album wat de huidige situatie en effecten weergeeft. En dat doet het perfect.
Legian's Muzikale blog 